Γλώσσα 4 - Διαβάζω και θυμάμαι τους χρόνους του ρήματος

Γεια σας παιδιά,

Σήμερα θα διαβάσουμε ένα παραμύθι και θα θυμηθούμε τους χρόνους του ρήματος.

Πρώτα θα δούμε το μισό παραμύθι και την επόμενη φορά θα δούμε τη συνέχεια. 

Διάβασε το παρακάτω απόσπασμα 3 φορές για να εξασκήσεις την ανάγνωσή σου.

Το άσχημο βασιλόπουλο

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα, που δεν είχαν παιδιά. Όλα τ’ αγαθά τα είχαν και μόνο παιδιά δεν είχαν.  Η πίκρα τους γι’ αυτό ήταν μεγάλη. Έλεγαν:

 – Τι θα γίνει ο θρόνος μας σαν πεθάνουμε; Ποιος θα κυβερνήσει το λαό μας; ποιος θα μας γεροκομήσει; Κανείς!

Και ήταν πάντα θλιμμένοι και απαρηγόρητοι.

Επειδή όμως ήταν αγαπημένο αντρόγυνο, προσπαθούσαν να κρύβει ο ένας από τον άλλο τον καημό του.  Όταν η βασίλισσα έβλεπε θλιμμένο τον άντρα της, του έλεγε:

– Έχουν και τα παιδιά τα βάσανά τους, βασιλέα μου πολυχρονεμένε. Όποιος δεν έχει, τον παιδεύει ένας καημός, μα όποιος έχει, τον παιδεύουν πολλά. Λίγο το ’χεις να έχουμε ένα παιδί, και όλο να μας κρατά ο φόβος μη μας αρρωστήσει και το χάσουμε;

Και σα να λες ο βασιλιάς παρηγοριόταν. Από μέσα της όμως αναστέναζε η βασίλισσα και συλλογιζόταν:

«Άμα λείπει το παιδί από το σπίτι, όλα λείπουν. Το παιδί είναι το στολίδι του σπιτιού. Είναι ό,τι είναι το αηδόνι την άνοιξη, ό,τι είναι το λουλούδι στον κάμπο. Αν σωπάσει το αηδόνι και δεν ανθίσει το λουλούδι, τι θα είναι; Μια ερημιά θα σκεπάζει τη γη. Έτσι είναι και το σπίτι δίχως το γέλιο του παιδιού».

Και πάλι, σαν έβλεπε ο βασιλιάς τη βασίλισσα κλαμένη και καταλάβαινε την αφορμή, της έλεγε:

– Αχ, βασίλισσά μου, καλά είναι τα παιδιά, μα να βγουν καλά και άξια· μα αν βγουν κακά και στραβοκέφαλα;

Και περνούσαν τα χρόνια. Είχαν γεράσει πια οι βασιλιάδες, μα ο καημός τους δε γιατρευόταν. Αχ, να είχαμε ένα παιδί! Αχ, να είχαμε ένα παιδί! ήταν ο αναστεναγμός τους μέρα νύχτα.

Ώσπου, από τα πολλά τα παρακάλια, τους άκουσε κάποτε η Μοίρα τους και κίνησε να τους βρει.

Ήταν μια γριούλα καμπουριασμένη, με άσπρα μαλλιά, που ακουμπούσε στο ραβδάκι της και πήγαινε σιγά σιγά.

– Σας ακούω, τους είπε, χρόνια να παραπονιέστε, και είπα να σας κάμω τη χάρη. Έπειτα από ένα χρόνο θα έχετε ένα γιο. Σαν το άκουσε αυτό το αντρόγυνο, πήγε να τρελαθεί από τη χαρά του.

– Θα σας δώσω ένα γιο, εξακολούθησε η Μοίρα, μα απομένει να μου πείτε ποια χαρίσματα θέλετε να έχει. Ό,τι μου ζητήσετε, θα γίνει.

– Ναι είναι χίλια τα χρόνια του, και πάλι να μη λιγοστεύουν! είπε η βασίλισσα.

– Αυτό δε γίνεται, αποκρίθηκε η Μοίρα, μα όσο για πολύχρονος, θα είναι.

– Να γίνει παλικάρι! ζήτησε ο βασιλιάς. Να μη φοβάται τον κίνδυνο και ν’ αγαπά τη χώρα και το λαό του.

– Θα γίνει! έκαμε η Μοίρα.

– Να είναι καλός! παρακάλεσε η βασίλισσα. Η καρδιά του να είναι ανοιχτή σε όλους τους πόνους και τα βάσανα. Ν’ αγαπά τους ταπεινούς και τους δυστυχισμένους.

– Όλα όσα ζητήσατε θα του δοθούν. Τώρα εγώ πάω, θέλετε άλλο τίποτα;

– Καλή μας Μοίρα, όχι, δε ζητούμε τίποτ’ άλλο. Σαν είναι ο γιος μας πολύχρονος και γενναίος, άξιος και δοξασμένος, και ακόμη έχει πονετική καρδιά, τι άλλο θέλει;

– Καλά, είπε η Μοίρα κι έφυγε.

Μα δεν ήταν καλά καλά βγαλμένη από το παλάτι, και η βασίλισσα σηκώθηκε βιαστική κι έστειλε τρεχάτο έναν υπηρέτη να γυρίσει τη Μοίρα πίσω.

– Βασιλιά μου! κάμαμε ένα μεγάλο λάθος. Όλα τα ζητήσαμε για το γιο μας, και ένα, μπορεί το καλύτερο, το ξεχάσαμε.

– Τι ξεχάσαμε; ρώτησε ο βασιλιάς ανήσυχος.

– Ξεχάσαμε να ζητήσουμε να γίνει πεντάμορφο το βασιλόπουλο, σαν όλα τα βασιλόπουλα.

Εκείνη τη στιγμή έμπαινε η Μοίρα σιγά σιγά, ακουμπώντας στο ραβδάκι της.

– Καλή μας Μοίρα, έλεος! Ξεχάσαμε να δώσεις και την ομορφιά στο βασιλόπουλο, είπε η βασίλισσα.

– Βασιλιά και βασίλισσα, αποκρίθηκε η Μοίρα, αυτό που ζητάτε δε γίνεται. Ό,τι έγινε, έγινε. Το ριζικό του κλείστηκε πια και δεν αλλάζει.

Η συνέχεια στο επόμενο μάθημα...

Από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975. Ανακτήθηκε από την ιστοσελίδα: https://www.paidika-paramythia.gr/.

Με αφορμή το παραμύθι που διαβάσαμε και το σημερινό μάθημα της Γλώσσας στην ΕΡΤ 2, θα κάνουμε επανάληψη στους χρόνους του ρήματος που έχουμε μέχρι τώρα διδαχθεί.

Θυμίζω ότι οι χρόνοι του ρήματος μας δείχνουν πότε συνέβη αυτό για το οποίο μιλάμε.

Δες το παρακάτω πινακάκι για να τους θυμηθείς.

Τώρα που θυμήθηκες τους χρόνους, κάνε την παρακάτω άσκηση.

Βρες σε τι χρόνο είναι τα παρακάτω ρήματα από το κείμενο.