Γλώσσα 5 - Η συνέχεια του παραμυθιού

Γεια σας παιδιά,

Σήμερα θα δούμε τη συνέχεια του παραμυθιού που ξεκινήσαμε την προηγούμενη φορά και θα συνεχίσουμε την επανάληψη στους χρόνους του ρήματος.

Αν θες να θυμηθείς το πρώτο μέρος του παραμυθιού, πάτα εδώ.

Το άσχημο βασιλόπουλο

(Η συνέχεια...)

...Η βασίλισσα στα λόγια τούτα έβαλε τα κλάματα και ο βασιλιάς, μόλο που δεν έδινε και πολλή σημασία στην ομορφιά του κορμιού, ήταν και αυτός καταστενοχωρεμένος.

– Ακούστε, είπε η Μοίρα. Να προσθέσω δεν μπορώ πια τίποτα. Μπορώ όμως ένα χάρισμα, όποιο μου πείτε, να το αλλάξω με την ομορφιά.

Η βασίλισσα ώσπου ν’ ακούσει πάλι τούτη την καλοσύνη της Μοίρας, έπεσε στα γόνατά της και την ευχαριστούσε.

– Καλή μου Μοίρα! Καλή μας Μοίρα, έλεγε.

– Μα κάνετε γρήγορα, ξαναείπε η Μοίρα· ό,τι γίνει, να γίνει, γιατί με περιμένουν και αλλού. Ν’ αλλάξω τα πολλά χρόνια που του έδωσα με τη ομορφιά; Να γίνει πεντάμορφο μα λιγόχρονο;

Η βασίλισσα ανατρίχιασε, και ο βασιλιάς το ίδιο.

– Ο Θεός φυλάξει! φώναξαν και οι δυο μαζί.

– Ν’ αλλάξω την παλικαριά του με την ομορφιά;

– Όχι ποτέ! φώναξε ο βασιλιάς. Να γίνει φοβιτσιάρης; Και τότε, τι τη θέλει την ομορφιά;

Και συμφώνησε η βασίλισσα μαζί του.

– Ν’ αλλάξω τότε την καλοσύνη του με την ομορφιά· να είναι όμορφος, μα σκληρόκαρδος και άπονος.

– Όχι! όχι! χίλιες φορές όχι, έκαμε η βασίλισσα και έβαλε τα κλάματα.

Και ο βασιλιάς έσκυψε το κεφάλι θλιμμένος.

Οι 3 Μοίρες στην αρχαία ελληνική μυθολογία από τον ζωγράφο
John Melhuish Strudwick.

Τότε η Μοίρα, άμα είδε πόσος ήταν ο πόνος τους, τους ψυχοπόνεσε και τους μίλησε έτσι:

– Τούτο μπορώ να κάμω μόνο: Το παιδί σας μια φορά θα γίνει άσχημο. Μα η ασχήμια του θα είναι μαγεμένη. Όποιος το αγαπήσει το βασιλόπουλο, θα το βλέπει πεντάμορφο. Θα το βλέπει να έχει τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος. Όποιος το αγαπήσει, έτσι θα το βλέπει.

– Και γίνεται αυτό; ρώτησε το βασιλικό αντρόγυνο.

– Γίνεται. Δέχεστε;

– Δεχόμαστε, καλή μας Μοίρα, και προσκυνούμε τα πόδια σου.

Κι έσκυψαν ίσαμε τη γη. Όταν σηκώθηκαν, δεν είδαν πια τη Μοίρα, είχε χαθεί από μπρος τους.

Και αλήθεια, κιόλας έπειτα από ένα χρόνο γεννήθηκε ένα παιδί πολύ άσχημο.

Αλλά ούτε ο βασιλιάς ούτε η βασίλισσα δεν το έβλεπαν πως ήταν άσχημο, γιατί ήταν παιδί τους και το αγαπούσαν. Έλεγε λοιπόν η βασίλισσα σκυμμένη απάνω από την κούνια του παιδιού:

– Είδες, βασιλέα μου πολυχρονεμένε, η Μοίρα μάς χωράτεψε. Για να μας τρομάξει, μας είπε πως το παιδί μας θα γινόταν άσχημο.

– Αυτό βλέπω κι εγώ, απαντούσε ο βασιλιάς, και γελούσαν για το χωρατό της καλής Μοίρας.

Και το παιδί μεγάλωνε· και όσο μεγάλωνε, η ασχήμια του γινόταν πιο φανερή. Αλλά κανείς δεν το έβλεπε. Γιατί όλος ο κόσμος το αγαπούσε το βασιλόπουλο. Και αυτό, γιατί το βασιλόπουλο ήταν καλό. Αγαπούσε όλο τον κόσμο, και όλο έκανε καλοσύνες. Κανένας πια δεν πρόσεχε την ασχήμια του. Και όχι μόνον αυτό, παρά το έβρισκαν και όμορφο. Τόσο που η φήμη του δεν άργησε να φτάσει στα πέρατα. Και η φήμη έλεγε πως είχε τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος. Όλοι το αγαπούσαν το βασιλόπουλο.

Από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975. Ανακτήθηκε από την ιστοσελίδα: https://www.paidika-paramythia.gr/.

Παιδιά μου, ελπίζω να σας άρεσε το παραμύθι με το άσχημο βασιλόπουλο. Ήταν όμως τελικά τόσο άσχημο; Είναι η εξωτερική μας εμφάνιση που μας κάνει να είμαστε όμορφοι ή ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά μας;

Αν αυτό που υπάρχει μέσα μας είναι όμορφο, τότε και εξωτερικά είμαστε όμορφοι.

Για να συνεχίσουμε, όμως, την επανάληψη με τους χρόνους των ρημάτων!

Την περασμένη φορά είδαμε τους χρόνους που έχουμε μάθει στην ενεργητική φωνή και πώς να τους αναγνωρίζουμε. Σήμερα θα κάνουμε επανάληψη στην κλίση των ρημάτων.

Θυμάμαι πώς κλίνονται τα ρήματα της ενεργητική φωνής στους παρακάτω χρόνους. Για να το θυμηθούμε, θα πάρουμε για παράδειγμα το ρήμα «διαβάζω».

Άσκηση

Κλίνε τώρα κι εσύ στο πράσινο τετράδιο το ρήμα «χτίζω» στους χρόνους που έχουμε μάθει όπως στον παραπάνω πίνακα.